Ołtarz w kaplicy pw. Św. Zofii po pracach konserwatorskich przywrócony do dawnej świetności.

Kaplica pw. Św. Zofii w Ratajach  powstała dwuetapowo tj, w XVIII wieku i I ćw. XIX wieku. Wpisana została do rejestru Zabytków województwa świętokrzyskiego 19.01.1973 r. a     wyposażenie kaplicy tj. ołtarz i obrazy 06.12.2019r.

          Drewniany architektoniczny ołtarz główny składa się z powstałego w XVIII wieku wybrzuszonego drewnianego stipes oraz drewnianego retabulum z I poł. XVII w.Predella podtrzymująca nastawę ma formę cokołu z dwoma zdobionymi liśćmi akantu konsolami,W jej polu  środkowym umieszczone są symetrycznie okrągłe obrazy „Matki Bożej” i Salwator Mundi,Nastawa składa się z pola centralnego z wtórnie umieszczonym obrazem olejnym na płótnie Św. Zofii z współczesną ramą. Zwieńczona jest belkowaniem wspartym na dwóch kolumnach  o dekorowanych płaskorzeżbioną ornamentyką roślinną . Po bokach nastawy dekorowane płaskorzeżbionymi liśćmi akantu i  rolwerkami uszaki. Zwieńczenie ołtarza składa się z obrazu” Św. Jakub Starszy”ujętego po bokach pilastrami z konsolami i zwisami owocowymi  oraz uszakami z ornamentem rolwerkowym. Nad obrazem belkowanie i trójkątny naczółek. 

            Ołtarz z uwagi na duże uszkodzenia przez drewnojady wymagał szybkiego podjęcia prac zabezpieczających. Stowarzyszenie Przyjazna Wieś Rataje za zgodą właścicieli kaplicy- Opactwa Ojców Cystersów w Wąchocku  opracowało projekt pt. „Prace konserwatorskie ołtarza głównego w kaplicy pw. Św. Zofii w Ratajach  z I poł XVII w, wraz z obrazami : św,Jakub Starszy,NMP i Salvotor Mundi” i przystąpiło do konkursu ofert zorganizowanego przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Kielcach. Stowarzyszenie otrzymało pozytywną ocenę projektu uzyskując dotację w wysokości 69.213,64 zł. i w dniu 30.09.2020 r. została podpisana umowa.

       Prace konserwatorskie  o charakterze techniczno zachowawczym i plastyczno estetycznym  miały na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu obiektu.                                                                                                       

         Ołtarz został zdemontowany i przewieziony do Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki Eweliny i Marcina Gruszczyńskich S.C. w Rzeszowie gdzie przystąpiono do prac konserwatorskich.                   

W pierwszej kolejności przeprowadzono strukturalną impregnację utwardzającą osłabione drewno łącznie z zabiegiem dezynfekcji i dezynsekcji. Głęboką strukturalną impregnację wykonano metodą wielokrotnego  nasycenia roztworem żywicy.                                                                               

Konserwacja o charakterze techniczno-zachowawczym  łączyła się z przywróceniem pierwotnej kolorystyki struktury ołtarza oraz złoceń i srebrzeń ornamentów z koniecznymi uzupełnieniami ubytków snycerki.

Konserwacja o charakterze estetyczno-plastycznym miała na celu przywrócenie utraconych walorów estetycznych. Odsłonięto pierwszą warstwę malarską i odnowiono stosując nowoczesne technologie z zachowaniem zabytkowego charakteru obiektu. 

          Wielki wkład pracy i olbrzymie zaangażowanie w realizację projektu włożyła Anna Fiślak Prezes Stowarzyszenia Przyjazna Wieś Rataje, która przygotowała wniosek i systematycznie czuwała nad realizacją całego zadania. 

Stowarzyszenie Przyjazna Wieś Rataje składa szczególne podziękowania

* Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków Pani Annie Żak Stobieckiej wraz z całym

   zespołem za wsparcie merytoryczne i finansowe

* Ojcu Opatowi  Eugeniuszowi Augustynowi który wyraził zgodę na działania Stowarzyszenia i zawsze przychylnie podchodzi do zgłaszanych inicjatyw przez parafian z Rataj

Ojcu Proboszczowi Zachariaszowi Arturowi  Mikrut który przyjął i wspierał inicjatywę

    renowacji ołtarza przygotowując potrzebne dokumenty

*  Ewelinie i Marcinowi Gruszczyńskim właścicielom Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki w Rzeszowie którzy  wykonali prace konserwatorskie                                                    

*  wszystkim  mieszkańcom Rataj za wsparcie finansowe wszystkich działań na rzecz kaplicy oraz tym którzy zawsze dbają by kaplica Św. Zofii była zadbana a teren wokół niej były pięknie zagospodarowany. Tylko przy wspólnym wysiłku i zaangażowaniu można podejmować i realizować trudne zadania.

tekst: W.Adamczyk

Udostępnij ten post
Skip to content