Poświęcenie kapliczki na placu kościelnym

W uroczystość Wniebowzięcia NMP o godz. 9, miało miejsce poświęcenie kapliczki maryjnej na placu kościelnym. Kamienną kapliczkę domkową, w której wnętrzu umieszczono posążek Maryi Niepokalanie Poczętej, umieszczono na ponad dwumetrowym obelisku patriotycznym, upamiętniającym poległych w obronie Ojczyzny w latach 1918 – 1920, w szczególności tych, którzy przelali swoją krew w bitwie warszawskiej w 1920 r. Postument został ozdobiony odlewem Orła legionów i kunsztownym popiersiem marszałka Józefa Piłsudskiego.

Miłość do religii i ojczyzny wypływają z tego samego źródła, gdyż kto głęboko wierzy w Boga, jest gotowy na najwyższą ofiarę. Kościół i Ojczyzna mają przed sobą tą samą osobę – człowieka – Kościół jako wierzącego, a państwo jako obywatela. Gdyż naród to przede wszystkim duch, a nie tylko ziemia. Były państwa, które miały olbrzymie obszary, a które nie pozostawiły żadnego śladu w dziejach ludzkości. Jak naród może stać się świadomym swojej historii i teraźniejszości, jeśli nie zbliża się do wiary swoich ojców i nie uznaje jej za istotny czynnik swego życia prywatnego i publicznego? Jak pięknie napisał ks. Piotr Skarga: Wołajmy na Przenajświętszą Matkę Bożą: Tyś się za nas wstawiła, Tyś Chrystusowi Synowi i Bogu Twemu do nóg upadła, aby nam łaskę uczynił. Ty podziękuj za nas, a niski nas pokłon oddaj i powolność wszelaką na posłuszeństwo rozkazania Jego od nas obiecuj.

Dlatego obelisk zwieńczy krzyż – symbol Odkupienia, pod którym umieszczono figurkę Maryi Niepokalanie Poczętej. Maryję ukazano frontalnie, z rozłożonymi dłońmi, a u jej stóp dostrzegalny jest wąż i jabłko. Pod posążkiem umieszczono inskrypcję: ,,Byłaś Jesteś Będziesz”.

Cały obelisk pod kapliczką poświęcony jest treściom patriotycznym. U jego szczytu daty 1918 – 1920 oraz 2020, pod którymi umieszczono płaskorzeźbę przedstawiają koronę. Niżej umieszczono odlew Orła legionowego – orzeł jest bez korony, ze wzniesionymi skrzydłami, a w szponach trzyma peltarion z literą L. Pod symbolem Legionów Polskich zostało umieszczone popiersie marszałka Józefa Piłsudskiego, które razem z Orłem zajmuje centralną część obelisku, a swoją brązową barwą kontrastowo odcinają się od bieli postumentu, stanowiąc optyczną dominantę obelisku. Pod odlewami wykuto inskrypcję:

W 100 rocznice

bitwy

warszawskiej

W 102 rocznice

odzyskania

niepodległości

Chwała Bogu i bohaterom

Mieszkańcy gm. Wąchock 15. VII 2020

Dziś dla wielu jest solą w oku, że polegli w bitwie warszawskiej byli depozytariuszami ducha rycerzy, z których gardeł rozlegał się śpiew Bogurodzicy pod Grunwaldem; czy tych, którzy stanęli w hufach pod Wiedniem, wpisując się w największą chwałę dziejów i tradycji narodu polskiego. Stanęli w obronie nie tylko Ojczyzny, ale i wiary, będącej świętą ojcowizną swojego narodu, przeciw bezbożnemu bolszewizmowi. Walczyli w czasach triumfu głuchego antyklerykalizmu, a pośród nich chociażby ks. Ignacy Skorupka, który chciał umierać z krucyfiksem na piersiach, by pokazać, że po wielkich słowach, które wypowiedziało chrześcijaństwo, powinny iść tak samo wzniosłe czyny. Jego towarzysze walczyli o wolność prawdziwą – a nie o wolność, którą rozumie się jako prawo plucia na symbole religii, ojczyzny i państwa…

Twórcą i wykonawcą pomnika jest pan Ryszard Rymarczyk, którego w pracach wspomagali panowie Ryszard Rogala, Zbigniew Malicki i Stanisław Kukla, a swój wkład mieli również panowie Paweł Mróz, Marcin i Piotr Papaj, Ignacy Bartosik oraz Jan Rymarczyk.

Św. Ignacy Antiocheński napisał do Polikarpa: ,,Bądź odporny jak uderzone kowadło”. Tak Polska uderzona sierpem i młotem u progu niepodległości, a niecałe dwie dekady później rozdarta przez zbrodniczy socjalizm z zachodu – przez narodowy, a ze wschodu – przez międzynarodowy; została zahartowana przez uderzenia dziejów. Lecz, czy w spalonej pustyni polityki wojującej nie miałby nigdy płynąć strumyk, choćby podziemny, lecz czysty i ożywczy, przebaczenia? Przebaczenia, do którego skłaniają głębokie przekonania religijne – z samego źródła chrześcijaństwa. Czy Polska usposobiona pokojowo, zgodna, pracowita, w której wszyscy czują się zespoleni w tych samych przekonaniach, jest tylko utopią?

Udostępnij ten post
Skip to content